Wending

37

zooals hij ze pleegde te noemen. „Laat haar familie dan ’n beetje bü zijn, zooals mama zoo heerlijk smadelijk kan beweren, in haar zit toch ras, meer dan in al die lieve dochters van mama's vriendinnen, met dubbele namen.”

En van dit oogenblik af was Tom van Eerden „hardstikke verliefd", zooals hij zichzelf bekende.

De spelers hielden een pauze en zetten zich neer in het gras, bij Chita en Tom.

„Een koninkrijk voor een glas bier!” hijgde Wim. „Al mijn gespaarde stuivertjes voor een glas lim!” vulde Eef aan.

„Ja, ik heb ook dorst,” zei Titia.

„Dom, dat we er niet aan dachten iets drinkbaars mee te nemen.”

„Ik loof een prijs uit voor den ridder, die ons drinks bezorgt; hij krijgt...." vuurde Chita aan.

„Wat krijgt hij?” vroeg Tom en hij boog zich over Chita's stoel.

„Mein ganzes Herz!” zong ze theatraal. Waarop Wim en Titia in lachen uitbarstten, want ze kenden Tom’s lijf deun.

„Hé, joh!” riep Tom naar het boerenjoggie, dat dienst had gedaan als ballenjongen. „Is er hier een café in de buurt, of een lunchroom?”

„’n Watte?”

Maar Wim vroeg:

„Is er daarginds op den hoek niet een kroeg?” „Joa, bai Illes van Ari."

„Goed zoo, vriend. Loop jij daar dan als de wind