30
slenterden ze naar de tennis-baan, die wat verscholen tusschen duinen en boschjes lag.
„Eigenlijk véél te warm om te tennissen," zei Chita en ze liet zich in een van de linnen vouwstoelen neerploffen.
„Toe, lui wezen!” Eef trachtte haar uit den stoel te
trekken. „Je zult je heusch vandaag nog niet moe gewerkt hebben."
„Spelen jullie maar eerst een set met je drieën," zei Chita lusteloos. „Graag, of niet!” Eef voegde zich bij Titia en Wim, en even later zag Chita ze geanimeerd spelen. Door haar donkere wimpers tuurde ze naar de spelenden.
„Het kind van Eerden heeft een goeien slag. Ze heeft wel een aardig figuur zoo in tennis-costuum, beter dan in d’r avondgewaden. 't Is eigenlijk een echt Engelsch type. Strenge tailor made’s staan 'r geloof ik, het beste. Je denkt weer alleen aan kleeren, zou Eef zeggen. Die Eef, die gaf nou ook geen klap om d'r plunje. Als die maar een makkelijk zittende rok en blouse aan had, dan was het allang