Wending

103

volle overtuiging mevrouw Weldam. „Er gaat veel van jullie uit en men voelt, dat jullie helpt, waar je hand te helpen vindt. Ik heb in deze weken heel veel aan jullie gehad en als je me niet loslaat, zal ik zeker veel door je veranderen. Dit zal mijn gezin ten goede komen. Ik heb altijd gesnakt naar een vriendin. Nu is die gekomen en ik ben er dankbaar voor. Alleen Mies, dit vraag ik me telkens af, wat heb je er eigenlijk aan om met een vrouw om te gaan, die in beschaving, in ontwikkeling zoo ver beneden je staat?"

„Lieve, eenvoudige ziel,” zei mevrouw van Haren hartelijk, „als alle vrouwen zoo waren als jij, dan zag het er nog niet zoo slecht uit, Je grootste fout is, dat je je te veel hebt laten neerdrukken, èn door je man, èn door je kinderen, Maar de schat van toewijding en onzelfzuchtigheid die in je is, hebben ze niet kunnen wegdrukken en ’t is juist daarom, dat Bart en ik zooveel van je houden, We zullen je helpen om flink te worden, een fiere vrouw en een verstandige moeder. Als we in stad terug zijn, Co, dan zullen we veel samen zijn en ik zal je meenemen naar al m’n menschjes, de oudjes en de jonkies, die.... onze kinderen vervangen, Weet je, Co,” ze drukte even de hand van de vriendin, „dit wil ik je nog zeggen, in antwoord op je vraag van straks. Weet je, dat ik me met jou zoo wonderlijk op m’n gemak voel? Jij hebt nooit spottend of minachtend gekeken naar m'n japonnen en hoedjes van eenige modes terug, terwijl je toch zelf zoo'n elegantje bent. Dat, Co, is de innerlijke beschaving die i k zoek bij een vriendin en die