Het hol van Kaan

Wim volgt zijn voorbeeld en klautert ook naar beneden. De jongens zijn weer bij elkaar.

„Wat gaan we nu doen?” vroeg Paul.

„Nu gaan we jou naar bed brengen en dan stoppen we je fijn onder de wol enne ... dan krijg je een fopspeentje in je mondje,” plaagde Ambro.

Paul durfde Ambro niet aan, anders had hij ’m wel op z’n gezicht geslagen, maar hij kende de kracht van Ambro’s knuisten.

NETTE MANIEREN... EN ONNETTE JONGENS.

’t Is hartje winter; de tijd van schaatsenrijden, op de prik zitten en sneeuwballen gooien. Zalige, heerlijke wintertijd!

Yoor eenigen der jongens is echter een pretje begonnen, dat ze minder aangenaam stemt, ze vinden het een zuren appel, waar je maar doorheen moet bijten.

De ouders van Ambro en Karel hebben ri.1. besloten, teneinde hun jongens wat nettere manieren te laten leeren, ze op dansles te doen bij juffrouw Hesterman.

Deze juffrouw nu, was een toonbeeld van netheid, wat ook geen wonder was, want ’t goede mensch deed immers zaken in „nette manieren”.

Ik vrees, dat de jongens van haar artikel niets willen weten.

We zullen zien!

De jongens sputterden vreeselijk tegen het plan van hun ouders en Ambro beweerde, dat ie, als

46