Het hol van Kaan

„O, daar heb je Puck de snoeper! Als je al je centen aan snoep verteert, blijft er niks voor de pret over.”

„Dat weet ik vast,” zegt Chris. „We moeten naar ’t hippodröme. Dat moet zoo eenig zijn!”

„En ik moet „de dikke dame” zien,” zegt Ambro. „Die heeft ’n paar armen en beenen, zoo dik als een olifantspoot. En echt hoor! Je mag er in prikken.”

„Ik ga naar ^?t vlooien-theatre, dat heb ik nog nooit gezien en ’t moet prachtig zijn. Daar loopen ze als paardjes voor een wagentje.”

„En ze maken een dubbele saltormortale op mekaars schouders,” zegt Chris.

„Neen, nog sterker,” zegt Ambro.

„Je hebt er een tandarts bij, die ze de tanden uittrekt, dan kunnen ze niet meer bijten.”

„En ik heb er in Peking een piano hooren spelen, een klein stukje, maar ’t was toch heel mooi voor zoo’n klein beestje.”

„Ben jij de lolligste thuis?” vraagt Karel.

„Ja, op de poes na,” zegt Chris.

„Hè, laten we nog een beetje doorgaan met onzin praten,” zegt Paul. „Ik vond ’t juist zoo leuk.”

„Paul denkt, nou ie niks van de kermis ziet, moeten wij maar kermis voor hem maken,” zegt Chris.

Plotseling geeft Ambro Chris een tik op zijn hoofd.

„Au!” roept Chris.

„Sla op den kop van Jut,” zegt Ambro.

215