Het hol van Kaan

„En zeker weer d’r uit getrapt worden,” roept Puckie.

„Neen,” zegt Ambro. „In dien kletsregen is ’t niks gedaan, dan zijn ze d’r niet eens.”

„Wel neen, niet buiten,” schreeuwt Chris terug. „Hier zitten d’r bij de vleet. Maar we moeten voorzichtig te werk gaan,... ik weet precies door welk gaatje ze ’m piepen. Daar ginds,” wijst hij. „Tegen ’t schot bij den chimpansee.”

„Hoe wil je ze dan pakken? Zeker met je handen.”

„Dat’s te gevaarlijk,” zegt Paul. „Een rat in angst vliegt je naar de keel.”

„O, daar heb je juffrouw Piepzak! Hoor je 't jongens, Paul knijpt ’m alweer,” plaagt Puckie.

„Neen,” zegt Chris. „Onder de cape krijgen we ze te pakken,” en hij wijst op het eerste hok van den ingang af.

„Als we ons nou koest houden, komen ze daar maïs vreten, want je begrijpt wel, dat ze, als we blijven schreeuwen en lawaai schoppen, kalm in hun holletje blijven.”

„Ik begrijp er niks van,” zegt Ambro. „Wat mot je nou eigenlijk met die cape?”

„Laat me dan ook uitspreken. Achter deze deuren stellen we ons op, dan zal je zien, dat de ratten spoedig komen, want toen we daarnet binnenkwamen zag ik ze „weg-peesen”. Dan gaan ze, zöö, langs den heelen muur en aan het einde moeten ze een gangetje oversteken voor ze bij hun hol zijn.

10    145