Mieke van 'De Klaproos'

101

tegen zeven uur verschijnt. Nini, heb je niets onder de kurk?”

Nini, met een zijdelingsche blik naar Cornelia, vroeg schuchter:

„Wil je een glas Sherry?”

„Sherry? valt er niets te mixen? Sherry alleen is ’n beetje tam, vin je niet, Hans?”

„Heb je een shaker, Al?” vroeg Hans.

„Hebben we zooiets, Mieke?” Nini vroeg het aarzelend.

„Ja, ik geloof het wel. Maar, valt er iets te mengen?” lachte Mieke.

„Zoeken!” gebood Jenny. Ze volgde Mieke naar de kast.

„Schitterend!” was ’t even later.

„Allemaal zalige restjes. Geef hier de shaker!” en Jenny, als een volleerden bar-keeper mengde verschillende dranken dooreen.

„Heb je gurkie’s of een vruchie? Hoeft niet, hoor! we hebben geen ijs ook. Zoo is ’t ook goed. Glazen, Mieke! Mevrouw van Manen, u een cocktail? Sorry, Nini mag niet. Hoe is ie, Hans? lekker dry, hè? Mieke, waarom drink jij niet?”

De telefoon rinkelde.

„Ja, dokter, uw vrouw is hier,” hoorden ze Alfred zeggen. „Wilt u ze aan de telefoon hebben? Mevrouw Mertens, uw man.”

„U met uw ge-mevrouw,” knorde Jenny en dan aan de telefoon: „O, sorry, heelemaal vergeten! ben in vijf minuten thuis. Bye!”

„Herman moet naar vergadering,” zei ze dan kalm. „Nog één tailtje, Hans! Schenk in!”

„Zou u wel?” waarschuwde Alfred.

„Als u zoo gehaast moet rijden?”

„Daarom drink ik er ook maar twee,” snoefde ze. „Nou,