Mieke van 'De Klaproos'

46

En evenals ze van klein meisje op de Lagere School af altijd op haar prettige, kordate manier den baas over hem gespeeld had, zoo liet hij, toen ze allebei jonge menschen waren geworden, zich nog door haar leiden, blindelings, als een trouwen hond, die ieder bevel van zijn baas goed en rechtvaardig vindt en opvolgt.

Trouw was de hoofd-trek in Jaap’s karakter. Hij was iedereen trouw, die iets in zijn leven beteekende. Voor de rest had hij een grenzenlooze onverschilligheid, die misschien wel voortsproot uit de groote verlegenheid, waardoor hij met zoo weinig mogelijk menschen in aanraking kwam.

Mieke was alles in zijn leven. Om haar draaiden al zijn gedachten en zorgen. Daarnaast stonden alleen maar zijn ouders, twee schoolvrienden en Mieke’s ouders.

Hij had zichzelf wel eens afgevraagd, of dat. wat hij voor Mieke voelde, liefde was en hij was hierover met zichzelf niet tot klaarheid kunnen komen.

Als hij zijn gevoelens af ging meten naar wat hij hiervan door de andere jongens hoorde vertellen, dan moest hij tot het besluit komen, dat slechts een groote en warme vriendschap hem aan haar bond.

En hoe kon het ook anders? Samen waren ze op de Lagere School geweest, en omdat ze heel dicht bij elkaar woonden, hadden ze van den eersten dag af dagelijks viermaal den weg van huis naar school en omgekeerd, samen afgelegd. Eerst te voet, of bij leelijk wêer in de bus, daarna per fiets.

Ze hadden samen hun huiswerk gemaakt en de vrije middagen waren ze — zij het dan ook met anderen — toch altijd in elkaar’s gezelschap.

Mieke’s meisjeskamer was Jaap zoo vertrouwd of het zijn eigen kamer was en al z’n spaarduitjes werden omgezet in