Mieke van 'De Klaproos'

„Waar is Mieke?” vroeg Nini Rety, die met haar man in de gezellige huiskamer van de van Klarenbeek’s zat.

„Mieke heeft onverwacht bezoek gekregen,” zet een beetje weifelend Mevrouw Klarenbeek. „Weet u,” ze schoof haar stoel wat dichter naar Nini toe, „Jaap Verwer is op den motor nog even komen overwippen, om haar een boek te brengen waarover ze gesproken hadden en nu zitten ze op Mieke’s kamer een poosje te babbelen. Het kind zei: „Mevrouw Rety begrijpt zooiets best.”

„En dat doet ze dan ook,” lachte Nini, die het mevrouw Klarenbeek aanzag, dat ze een beetje verlegen was met het geval.

„Jaap is immers de oude schoolvriend, die in Amsterdam zit? Nu moeten ze toch rustig even samen kunnen praten.” „Prettig, dat u het zoo begrijpt,” zei opgelucht Mieke’s moeder. „De tijden zijn zoo heel anders dan vroeger en mij valt het vaak moeilijk al dergelijke dingen maar zoo als vanzelf sprekend aan te nemen. U is van een jongere generatie, maar wij! Stel je voor, dat wij, in onze jeugd met een vriend maar genoeglijk naar onze meisjeskamer togen om wat te babbelen! dat deed je alleen met je verloofde en dan nog als je ouders niet meer van den ouden stempel waren.”

,,’t Is wel een heele overgang,” droomerig zei Nini het en de vinger verzeilde bijna naar de lippen, maar bijtijds schrok ze wakker en levendig ging ze voort: „Maar is h u n tijd niet veel eerlijker en gezonder? Is ’t niet fijn, zoo’n meisje als