Het muizennest

'Riekert?’ Haar stem klonk lang niet zo bars als anders, vond Nita.

Tante Do schoof een klein tafeltje aan, lei er een servet op en schikte gezellig de thee en een schaaltje vol zoete zaligheden.

„Wat worden we verwend!” riep Riek verheugd uit. „Zoete krakelingen! Het kan niet op! De eer is voor jou, Nita, anders krijg ik nooit zoveel lekkers!”

„Dat had je nu niet moeten zeggen,” lachte tante Do. „Nita moet denken, dat er iedere dag zoveel luxe in den huize van Dongen is! Nu, kinderen, ik ga weer aan mijn werk. Nita, jij schenkt de thee wel?”

„Hoe lang mag ik nog bij Riek blijven?” vroeg Nita en tante Do dacht, dat het anders zo nuffige nest onder een hoedje te vangen was vandaag.

„Blijf nog maar gerust een poosje, het is zo prettig voor Riek,” zei tante Do en ze vond, dat Riek er vandaag bizon-der fleurig uitzag.

„Moeder laat me nooit thee schenken, ze zegt altijd, dat ze niet houdt van een plas onder haar kopje.”

„Ai, meisje,” plaagde Riek. „Dat is zeker om me voor te bereiden, dat je geen thee kunt schenken zonder te morsen. Nou, als je mijn heldere sprei maar spaart, dan zal ik je verder al je zonden vergeven. Maar, als je zo’n onhandig juffie bent, dan moet je maar eens een tijdje bij Moeder komen helpen, die weet wel raad met zulke stoe-teltjes! Bij haar moet je alles doen en geen pardon, hoor!” Mijn moeder neemt me juist alles uit handen en och, eigenlijk ben ik er maar blij om, want het is suf als je net aan een mooi boek bezig bent om op te houden en thee te moeten schenken! Ik heb wel eens expres gemorst, omdat ik dan wist, dat Moeder er een volgende keer schoon genoeg van zou hebben. Die is veel te bang, dat er een spatje op de theetafel of op één van haar theekleden komt.”

„Nou, dat is ook niet leuk, maar je kunt er toch voor

27