Contrasten

49

handen nonchalant in de broekzakken gestoken, geeuwde eens verveeld, keek naar buiten en zag een knalroode Packard voor het hotel stilhouden, waarin twee jongemannen met hun bagage.

„Arrivé!" zei ze verrast, draafde de hall in en begon, vóór de portier het kon doen, uit alle macht de groote bel te luiden, ten teeken, dat er nieuwe gasten waren aangekomen.

De drie dames in de hall hielden verschrikt hun ooren dicht en Sally, dit ziende, begon hoe langer hoe harder te luiden.

Norine en haar vader, de portier, de huisknechten, de chasseur, alles holde naar voren en Norine maakte Sally een standje over dit onbehoorlijk luiden, maar ze schoot in een lach, toen ze Sally in sport-costuum zag.

„Je bent een echte jongen! Maar je komt te vroeg met je sportpak. Bewaar 't maar tot er sneeuw ligt!"

„Ik denk er niet aan! Morgen bestijgen we jullie fameuze Jungfrau en dan is zoo'n pak reuze gemakkelijk. Zeg, Norine, er komen twee buitengewoon knappe gasten aan. Op één ben ik al stapel! Net een Argentijn, kijk eens!"

De twee uit de auto stapten binnen en Norine een lichte blos op de wangen, riep verheugd:

„Ah! een oude bekende!"

„Wie? de Argentijn?"

„Och, jij met je Argentijn! 't Is een Hollander. Hij en zijn familie komen al eenige jaren bij ons."

Contrasten.    4