32
u in kan springen. Heeft u geen gouvernante in uw hotel? Die geef ik dan een paar mooie handschoenen en ze doet uw werk."
Norine’s lachje was bitter, toen ze zei:
„In ons hotel is geen plaats voor een gouvernante. Wij kunnen ons die weelde niet veroorloven.”
„Oh, dearest, ecxuse me! 't Lag niet in m’n bedoeling u te kwetsen. Ik wil u graag meehebben, u zult u amuseeren, geloof me.”
„Een andere keer dan graag,” zei Norine en ze ging weer aan haar werk.
„Zijn hier jongelui in huis?” informeerde Sally, die duchtig rookend op het bureau van Norine’s vader plaats nam.
„Ja, er zijn twee Engelschen, jonge mannen.” „Knap?”
„Adonissen!” lachte Norine.
„Waar zijn ze?”
„Naar Lauterbrunnen."
„Wanneer komen ze terug?”
„Tegen het diner, denk ik."
„Dansen ze?”
„Ze gaan tenminste vaak naar het Kurhaus ’s avonds."
„Is u verloofd?”
Norine schaterde het uit om dien plotselingen overgang.
„Neen, nog niet. Jammer, hè?”
„Och, jammer! Onbegrijpelijk! Zoon mooi meisje! Hoe oud is U?”