Contrasten

25

trekken kon het niet zijn en verder werd er dien dag niemand verwacht.

Toen ze uit de lift steeg kwam haar uit de hall de portier al tegemoet.

„Amerikaansche dames, die twee slaapkamers met bad en een zitkamer willen hebben."

Norine had een binnenpretje.

,,We zullen ze baden!" dacht ze.

„In 't heele huis is geen slaapkamer met bad meer open! De twee die we er op nahouden zijn bezet."

In de groote, hooge stoelen in de hall vond ze de beide Amerikaansche dames.

De eene, blond en heel slank, zag er uit als een bakvisch, de andere ook blond, scheen ouder en zag er weinig Amerikaansch uit.

De laatste voerde het woord, terwijl de andere, onverschillig rondkijkend, sigaretten rookte.

„Geen slaapkamers met bad!" verwonderde de oudste miss zich en ze keek met iets als afschuw de hall rond. „Sally, wat denk je ervan?" dit tegen de rookende bakvisch.

En die, met verveeld gezicht, zei, dat de aangelegenheid haar niet het minste belang inboezemde en rookte lustig door.

„U kunt kamers krijgen met uitzicht op die Jungfrau," zei Norine, die dit knal-effect altijd tot het laatste bewaarde.

„Neem ze, Margret," beval de bakvisch.

Waarop Margret, zekerheidshalve, vroeg de kamers te mogen zien.