Contrasten

18

„Als mevrouw misschien beneden in de conver-satiezaal zou willen zitten," stelde ze haperend voor. ,,Daar is een electrische haard en het is er heerlijk warm."

Mevrouw werd een beetje ongeduldig.

Was me dat hier een armoedige boel.

Professor van Buuren leek wel mal om hun een hotel te recommandeeren met zoo weinig comfort.

„U begrijpt me niet goed, juffrouw Röstel. Ik moet den eersten tijd veel liggen, ben pas hersteld van een ernstige operatie. Ik kan toch moeilijk in de conver-satiezaal gaan liggen, niet waar?"

Neen, dat ging niet ,dat begreep Norine ook. Maar electrische kachels hadden ze niet en 't was nog te vroeg in het seizoen voor de verwarming.

Mevrouw van der Meerlen, au fond een hartelijke, meevoelende vrouw, was na de operatie die ze had ondergaan wat tobberig en nerveus gebleven en eischte zooals zieken dit vaak doen, de aandacht geheel voor zich op.

„Als ik mevrouw nu eens een heerlijke, warme plaid bracht,” stelde Norine voor, die het toch sneu vond, dat ze de vrouw, die er bloedarm uitzag en het klaarblijkelijk te koud had, niet kon helpen.

Mevrouw van haar kant, hoorde den warmen klank in de jonge stem en het deed haar goed. Ze begreep, dat er in het heele hotel geen electrische kachel te vinden was.

„Kom, ik haal u de plaid meteen," zei Norine op