Contrasten

114

„Fred zal wel wijzer worden," troostte Paul. „Hij is nog een veel te groot kind om zich al te binden. Wat weet zoo'n jongen van het leven! Hij moet eigenlijk nog heelemaal ontbolsteren."

„En die ontbolstering zal dan onder jouw leiding plaats vinden," foeterde Sally inwendig.

„Wat ziet hij in het onbenullige schaap?" vroeg Margret nijdig.

„Een malle gril van hem. Hij verbeeldt zich, dat hij niet zonder haar kan. We moesten met alle geweld hierheen! En nu zal ik moeite genoeg hebben om hem mee te krijgen."

„Zij zal wel al haar best doen om hem hier te houden, daar kunt u van op aan! 't Is me nogal geen gelukje voor het schepsel!”

„Maar ze zal toch een heelen toer hebben om hem aan zich te blijven binden," lachte Paul sarcastisch. „Wanneer hij weer terug is in Holland, zullen we er hem wel van weten te overtuigen, dat hij op het punt staat een groote stommiteit te begaan."

„Daar zullen die arme ouders u zeker heel dankbaar voor zijn. Hemel! wat is dat!"

Margret sprong met een kreet van haar stoel en bewreef haar been.

„Wat gebeurde er?" vroeg Paul, die schrok van haar gil.

„Ik heb het gevoel of er iets langs m'n been ging. 't Kan toch geen muis zijn geweest?"

„Welneen," lachte Paul en hij keek langs den