Confetti (geschreven samen met Cissy van Marxveldt)

O, zeker, het eerste boek, 't was een jongensboek, gaf me ook een wondere sensatie, toen ik het kant en klaar in handen kreeg, maar 't was toch niet die verrukking van „Eigen Thuis”.

Het jongensboek! Ja, daar was ook een grappig voorval aan verbonden.

De uitgever had me n.1. verzocht dit te onderteekenen met E. Belinfante, omdat het den verkoop van het boek zou schaden, als het publiek zag, dat het door een vrouw geschreven was.

Zoo werd dus in de verschillende kritieken gesproken over „het jongensboek van den heer Belinfante” en menigmaal werd me gevraagd of de schrijver van „Het Hol van Kaan” een broer van me was.

Vele jonge vriendinnetjes vragen me wel eens of de figuren uit m'n boeken werkelijk bestaan.

Zeker zijn ze geschetst naar „echte menschen”, maar eigenlijk zijn je boek-figuren een mengelmoesje van alle menschen die je kent.

In „Casa Bianca” m'n eerste meisjesboek is veel van ons eigen gezin. Ik schreef het, toen we nog in Beverwijk woonden.

Jo en Rob zijn m’n eigen rakkers en Dien en Loe waren ook werkelijk hun vriendjes.

De Indianen-tent stond in onzen tuin en was beschilderd door den illustrator van „Casa Bianca”, die in de ietwat ge-idealiseerde figuur van „Oom Wim” eveneens ten tooneele kwam in het boek.

Na dit, verscheen „Tine Durieu”. Dit is bijna geheel fantasie, alleen het hoofdstuk waarin Tine als waarzegster optreedt was eigen belevenis.

Dit was ook alweer in onzen Beverwijk-tijd.

Er werd daar een groote bazar gehouden ten bate van een op te richten Ziekenhuis en ik werd aangezocht als waarzegster te fungeeren.

Een waarlijk met Oostersche pracht ingerichte tent werd mij

35