Het geitenweitje

56

„Daar zit ik aan,” dacht Ans wanhopig. „En ik heb er niet de minste zin in. Ik houd niet van die akelige kriebel-jurken en buitendien zit ik vol met creaties van tante Clara. Hoe moet ik dat die brave joffers nou aan het verstand brengen? Die zijn er tuk op me een pleiziertje te doen, vanwege de goeie relaties.”

„Terra met bruin en beige, dat zou een prachtige kleur-

... draaide als een pauw om Ans heen...

combinatie zijn,” vond Albertine, maar Anette bestreed dit direct en voelde meer voor groen.

„Een mooie mosgroene tint en grijs, parelgrijs, weet u!”

Maar Leontine, na een lange peinzende blik op Ans, zei;

„Bruin met... met... citroengeel.”

„Citroengeel maakt bleek in het gezicht,” bestreed Leontine haar.

Ans voorzag een kleuren-oorlog en moed verzamelend zei ze langzaam, om de goede dametjes toch vooral niet te kwetsen:

„Weet u, ik heb zo weinig tijd om te handwerken, ik