Het geitenweitje

12

manen het vanmiddag niet te lang te maken met hun thee-kwartier.

„Wilt u dat even naar de expeditie brengen?” mompelde hij op z’n gewone, haast onverstaanbare manier Jes toe en hij duwde haar een drukwerkje toe.

Deze keer vroeg Jes niet wat hij zei, want ze hoorde maar één woord en dat was „expeditie”. Bij de deur maakte ze een veelbetekenend knipoogje naar de anderen.

„De Dikke het ’m gesmeerd,” vertelde Dirks...

„Hier Dirks,” zong haar heldere stem, terwijl ze de souschef het drukwerkje overhandigde.

„Leg maar neer,” zei Dirks stug.

„Wat mankeert jou?” informeerde Jes. „Je ziet er zo betrokken uit.”

„De Dikke het ’m gesmeerd,” vertelde Dirks.

Iedereen die wel eens op expeditie kwam, wist wie de Dikke was en de verhalen van Dirks’ vrouw waren legio.

„Néén!” zei Jes meewarig en ze ging schrijlings op de paktafel zitten.

„Zondag reuze bonje geweest! Ik was met de kleine — z’n hand maakte het manuaal van iets, dat net tot z’n