Het huisje aan de sloot

botenvet, die ze pas uitgevonden hebben. De kleine jongetjes mogen niet meer eventjes in de vrouwensjoel bij hun moeders en zusjes komen om te vragen hoe het met ze gaat en hoe ze vasten. . mijnheer Snoek heeft dat altijd toegelaten en ook wel dat de groote jongens een oogenblikje kwamen en zelfs de groote mannen, maar mijnheer Hamel heeft het streng verboden. Als iemand in de vrouwensjoel een woord durft zeggen kijkt juffrouw Hamel dadelijk op en door haar bril de menschen aan, maar onderwijl blijven haar lippen bewegen, zóó vroom is ze!

En nu vandaag. . vandaag na het Moessaf is het ineens in de mannensjoel vreeselijk stil geworden., en alle mannen hebben naar boven gekeken. Mijnheer Hamel had Zadoks bij zich gewenkt en met hem gefluisterd en naar boven gewezen en toen is Zadoks op zijn vilten pantoffels de deur van de mannensjoel uitgegaan en de deur van de vrouwensjoel in, en de trap opgegaan. En alle vrouwen, zegt moeder, hebben gedacht dat hij toch naar zijn vrouw kwam kijken. En alle mannen, zegt groote broer, hebben duidelijk gezien dat hij schudde met zijn hoofd en mopperde in ziahzelf. En meneer Hamel stond half omgekeerd op het almemmer naar boven te kijken. En Zadoks, vertelt moeder, — want elk weet natuurlijk maar die helft, waar hij zelf bij is geweest! — is naar juffrouw Boas gekomen en heeft haar verboden om eau-de-cologne op haar zakdoek te doen. En toen Zadoks weer beneden in de mannensjoel kwam en de een het den ander had verteld, toen hebben alle mannen, zegt oom Zeelik, met hun hoofden geschud en hun schouders opgehaald en elkaar aangekeken. En Schmoel Konijn heeft met zijn vinger tegen zijn voorhoofd getikt. Maar Boas heeft net gedaan of hij niets merkte en stijf zijn hoofd over zijn tefille gehouden. Die arme dikke juffrouw Boas! Viel ze niet flauw? Ja, het scheelde maar een heel klein

146