Het huisje aan de sloot

dik voelt en haar heele gezicht wordt warm, wat was dat onverwacht een harde kuch!

Nu trekt ze de deur achter zich dicht —; het is buiten al veel minder vol. Met die andere menschen praatte hij over het weer. . tegen haar zei hij niemendal, hij gaf haar het lcelijkste brood in een oud stuk krant — de anderen kregen om het hunne zoo’11 papier van de rol met glanzende blauwe letters erop. . hij antwoordde bijna niet toen ze groette bij het weggaan. Zou dat nu, behalve het wachten, allemaal zijn geweest omdat ze zonder geld in den winkel kwam? Vreemd. . maar je moet het wel haast gelooven, zij zou ook werkelijk niet weten wat er anders kon zijn. .

130