Avontuurtjes

weest....? Daar ratelt ineens een kar over de straat-steenen van het overpad.... dat is de kar van de bakkerij.... die werd daareven dichtgeslagen. Hoe alles nu opeens veranderd is! De straat ontwaakt, de wereld ontwaakt.... ze is niet langer meer alleen-Het is de dag, een zomerdag als gisteren was, het lijkt als had de zon een andere kleur.... een anderen klank het haangekraai.... Een ongeduld neemt haar in bezit.... en jaagt haar op.... een ongeduld en een verlangen.... gauw naar huis.... zien of de anderen wakker zijn, het is de dag van de groote tocht.... De straatdeur staat nog open, zooals ze hem liet, de zon is over den drempel gekropen, een eindweegs het gangetje in.... ze loopt op de teenen. Achter de beschotten gaat stommelen en mompelen om.... die komen nu pas uit hun bed, die hebben den dag niet gezien, zooals geen mensch hem ziet, die hebben geen dauw gedronken....!

Half vijf.... er gaan er twee met hun hengels voorbij, die ze niet kennen.... er ratelt weer een kar, nu verder weg.... de hanen houden met kraaien niet op, ze schijnen van moe-worden niet te weten.... maar hoe anders is alles dan het daareven was. Was het zoo heel anders of vertelt ze maar wat ? Dat zal hij zelf wel merken als hij ooit om half vier buitenkomt! Brood zonder trek naar binnen te werken.... dat is een kurk te willen duwen in een te nauwe hals.... maar de groote menschen begrijpen van veel dingen het onmogelijke niet....

De wereld die zij voor de anderen zag bestaat niet meer.... maar dit is ook een heerlijke wereld, waarin ze nu buitenkomen, dit heet ״heel vroeg' 'voor ieder die niet beter weet. De zon is hooger gekomen en stort warmte af en alles zuigt zich met die warmte vol en

72