Twee verhalen: 'Maneschijn met koek' en 'Al om een suiker balletje …..'

9 MANESCHIJN MET KOEK

hebben ontdekt in de trommel-aarde, nu vader goedvindt dat, zoo maar op Donderdag, die koek wordt verdeeld... nu is het om te huilen en te lachen tegelijk, zóó'n feest ! Als het op is, mogen Ze dan nog even kijken naar de wezenlijke maan? Maar vader mee... en moeder mee ! De heele lucht is licht, vlak en klaar, alleen nog de allerbovenste vlierboom-takken aaien zachtjes over de maan... de wind is hoog en niet verstaanbaar. Nu naar bed. Klaar wakker ligt ze, stilademend, achter de half-open bedstee-deuren... starend naar het grijze beschot meent ze nog de lucht te zien, vervuld van licht en van wind... als ze goed luistert, kan ze den wind zelfs hooren, als rondgaand gelispel, dat overal heimelijke boodschappen brengt... De wereld is zoo groot en zoo hartbeklemmend wonderbaar... zij waren zoo klein en zoo heerlijk allemaal samen... met een trommel op tafel kon vader laten zien, hoe de maan licht krijgt van de zon... dat is allemaal waar.., en allemaal even waar... en allemaal tegelijk waar. Ze waren dicht bijeen op het plaatsje... en hoog, hoog was de maan in den lichten hemel... het schijnt zóó vreemd, terwijl ze toch zelf niet recht weet, waar het vreemde dan zit,dat de slaap zich laat wachten.״