Tirol, reisimpressies

dig en niet hovaardig, waarom ontstak hij dan die avond in zo felle woede om een onschuldig ongelukje? Nu ja, ze hosten hem tegen het lijf, en hij is al niet robuust, dat zijn viool bijna uitgleed onder zijn kin vandaan, maar het was die 'Wiener Abend' in het kurhaus ook wel schrikkelijk vol. Ze wilden met een glimlach in het voortdansen excuses maken, maar de lach verstierf op hun lippen voor die grimmige mond, voor die donkere blik.

Ik sloeg toevallig het toneeltje gade en het eeuwige oude, bittere geheim werd mij in die ene glimp geopenbaard. Alweer een, die zich miskend voelt, door het leven en door de mensen te kort gedaan. Hij weet zich artiest - men behandelt hem als 'maar een muzikant', zijn immer waakzaam wantrouwen ziet een onschuldige achteloosheid voor een opzettelijke krenking aan.

Mijn vermoeden is bevestigd. 'Frau Ella' kwam zoëven thuis uit het zonnebad. Ze heeft daar nu al een week achtereen dagelijks naast zijn vrouw liggen bakken, ze hebben vriendschap gesloten - Kurort vriendschap, het welig maar voos gewas, dat zo goed gedijt in de hoge zon! - en nu vandaag heeft ze het langs haar neus weg eens gevraagd - natuurlijk niet uitgehoord, dat zullen we toch, hoopt ze, niet van haar denken? -of haar man inderdaad aan de Wener opera verbonden is en enkel maar voor een verzetje 's zomers in Kurplaatsen, dit jaar Igls, vorig jaar Gastein, luchtige, moderne dansmuziek speelt. En toen is het gebleken, zijn vrouw heeft haar hart uitgestort, was het maar waar! O, zo graag zou hij aan de grote opera willen komen, twaalf jaar lang streeft hij er al naar, maar het is nog niet gelukt en het zal wel nooit lukken. Verborgen vijanden spannen tegen hem samen, intriges worden op touw gezet...

55