Uit het leven van een denkende vrouw

nen. De academisch gevormden die zij op haar weg ontmoet -haar broer Evert en haar oom Everard in de hoofdstukken 'De familie' en 'Het huwelijk', dr. Uhland in 'De vreemden' en dr. Merckelbach in 'De kinderen' zijn er een paar voorbeelden van -spelen de 'bevoegdheidstroef tegen haar uit: zij heeft niets dan een akte voor lager onderwijs en daar is ze nog een keer voor gezakt ook. Ze kent geen Grieks maar houdt zich toch met Plato bezig; ze heeft in een interview gezegd dat zij, die langzamerhand als schrijfster bekendheid heeft gekregen, zich meer denker voelt dan artiest — een bewering die door 'bevoegde intellectuelen' uit het verband gerukt wordt en zo aanleiding geeft tot openlijke hilariteit. De studenten (uit het hoofdstuk 'De vreemden') voor wie zij een lezing komt houden, zijn teleurgesteld als zij in uiterlijk en houding zo helemaal niet beantwoordt aan hun verwachtingspatroon: ze is geen elegant kwijnende, veeleisende artieste en tijdens het etentje vooraf krijgt ze het furieus met hen aan de stok over de gangbare opvattingen omtrent christendom boven Griekendom. Kortom, ze vindt geen plaats daar waar ze meent thuis te horen, terwijl ze krachtens haar innerlijke gedrevenheid diezelfde figuren toch ook als ver beneden zich voelt.

Niet lang nadat ze (in het hoofdstuk 'De familie') om principiële redenen een veelbelovende relatie heeft verbroken, is ze getrouwd met een zachtaardige, verfijnde maar trage en verwende kunstschilder. Ze krijgt twee kinderen maar blijft doorwerken; ze maakt naam als schrijfster van romans en verhalen en verdiept zich steeds meer in wijsgerige studies. Hoezeer ze ook haar best doet een goede huisvrouw en moeder te zijn, uit de reactie van haar schoonmoeder en haar aanstaand schoonzusje (in het hoofdstuk 'Het huwelijk') blijkt maar al te duidelijk hoezeer ze ook op dat terrein als een buitenbeentje wordt beschouwd: ze maakt niet eens groente voor de winter in en toont geen belangstelling voor een gesprek over de wasserij. Hoewel ze personeel heeft, wordt ze voortdurend uit haar concentratie gehaald. Nu eens staat het dienstmeisje in de deuropening met een vraag om schoon beddegoed of een mededeling over bedorven vis, dan weer zeurt het zoontje om een onderbroek zonder scheur of komt het dochtertje jammeren over een jurk die door

8