Uit het leven van een denkende vrouw

'Ja...' Ze keek naar hem op, nog in gedachten en zonder glimlach, dan zag ze ineens in zijn ogen het verlangen, haar uit het algemene gesprek weg te trekken, in rust en veiligheid af te zonderen, en weer dreef het zachte behagen om zijn nabijzijn al het andere uit haar weg.

'Welke belofte dan?'

'Ik zou nog altijd brieven van je mogen lezen...'

'Brieven...?'

'Ja, van die vriend van je, hoe heet hij ook?'

Grappig, dacht Marianne, ik wist dadelijk welke brieven hij bedoelde en hij weet natuurlijk best hoe die vriend heet. Waarom doen we zo? Misschien 'uit koketterie', zoals Reina zegt?

'O, die brieven van Instede uit Davos?Ja, die zou ik altijd nog eens voor je klaarleggen.'

'Als er tenminste geen dierbare geheimen in staan?'

Ze vergat te antwoorden om hem aan te zien. Kon Lcx heus jaloers op de oude Instede zijn? Hoe onzegbaar dwaas, hoe onzegbaar heerlijk!

Rondom hen was het gesprek nu algemeen en levendig. Ze hoorde Evert spreken van een 'gevaarlijke proefneming' en vroeg zich terloops even af: waar hadden ze 't ook weer over? Zelfs mevrouw Beelaerts had haar pantser van ongenaakbare statigheid afgelegd en zong tegen oom Everard de lof van haar zoon. Zó door-en-door onpartijdig-wetenschappelijk! Want ze moest zich al heel erg vergissen als Ben ooit zelf een gestudeerd meisje tot vrouw nemen zou. Maar stond er niet geschreven: Hoor en wederhoor? Ben zei 't haar zo vaak: alle wetenschap lag in de Schrift besloten, dat werd dan ook alleen door onkunde en ongeloof ontkend!

De asperges kwamen hun traditionele taak vervullen, juist nu 't gesprek in een leeg heen-en-weer praten verliep: ze brachten de kout op asperges-eten; Beelaerts, blij met wat luchtiger conversatie, haalde nog eens de anekdote van de sjah van Perzië op, die aan een hofdiner de uitgezogen einden achter zijn stoel op de vloer wierp, zodat zijn ganse gevolg zich genoopt zag, 't illuster voorbeeld te volgen, en oom Everard had juist van een nieuwe methode gelezen - kenden de vrienden die niet? - ze was anders

37