Uit het leven van een denkende vrouw

rood, voordat Marianne zelf iets zeggen kon. 'Wat ze zei, was niet voor ons bestemd... en het zou me spijten, als ik, door mijn onhandigheid...'

'Volstrekt niet... volstrekt niet...' vaag-beleefd glimlachend, wuifde oom Everard met de hand de verontschuldiging ter zijde, maar terwijl hij wat achteruit boog om Reina de gelegenheid te geven, zich te bedienen en even kuchte achter zijn servet, zag Marianne hem een spotblik met Beelaerts wisselen die duidelijk zei: 'Redeneer eens met een vrouw...!' - doch tegelijk ook zag ze tante Clara's ogen, die afleidend wenkten naar de schotel, ot ze wel zag, hoe ze daar nu werd getrakteerd: schijven zwezerik in huisjes van goudbruin deeg bij de verse erwtjes en ze moest nu wel even verrast-lachend en blij terugwenken.

"k Heb ergens onlangs eens een heel goed argument gehoord vóór vrouwenstudie,' praatte ineens, vlak naast haar, de lijzig-zachte, klankloos-beschaafde stem van Ben Beelaerts en Marian zag zijn scherpe adamsappel bewegen in 't ruw en tanig halsvel onder de pedante kin.

'Ik meen dat 't van Marius Lekkerkerker was.'

'Vóór, jongenlief...?' hernam mevrouw een beetje geschrokken. Was nu zelfs Ben al niet meer zuiver op de graat? En ze dacht aan het fiere leedvermaak van gister, toen ze luisterde naar de klachten van mevrouw Buys, wier dochter herhaaldelijk werd gezien op socialisten-vergaderingen en die noch om de bedreigingen noch om de overredingen van haar ouders iets gaf.

'Ja mama.' Het klonk tegelijk terechtwijzend en geruststellend en Marianne vond ineens dat hij nu zijn eigen grootvader kon zijn, een van die gezichten die net zo goed aan een verlepte jongen als aan een verdroogde grijsaard kunnen toebehoren.

'Maar wat zei hij dan?'

'Ik dacht altijd dat Lekkerkerker...'

'De redenering is zó,' hernam Ben, na even te hebben genoten van de sensatie die zijn opmerking had gemaakt. 'Als een meisje gestudeerd heeft, al heeft ze dan zelfs niet afgestudeerd, dan zal ze nooit meer zo vreemd en vijandig als een gewoon meisje tegenover haar mans studie, tegenover zijn werk staan. Ze beseft dan beter, waarvoor ze haar kleine genoegentjes opoffert, ze be-

35