Seideravond

naar het seminarium toe. Alles moest hij weten en de Rebbe op school had hem niets meer te leeren. Toentertijd hadden we nog, laat ’s kijken . . . Awromm Seligman, zoo’n driftige man. Geen foutje kon hij maken, of de jongen betrapte hem, en dan bleef de Rebbe strijden ... en strijden ... en op het laatst stuurde hij hem de school uit. . . maar de jongen had altijd gelijk. (Naar het boekenrekje, neemt een oud, bruin boekje er af, slaat het open) Dat is geweest in den winter, voor dat hij elf jaar werd . . . hier staat het, (luid) Jeworegego adousjem wejismorego. (bitter, langzaam) De eeuwige God zegene en behoede U! (De winkelbel rinkelt luid. de oude man werpt het boekje op tafel, halverwege naar de deur, weer terug, mompelt) Nee, ik doe het niet ... ze zullen er geen plezier van hebben . . . ’k laat ze bellen, ’k laat ze blaffen zoolang als ze willen (bel rinkelt lang en luid, de man staat in luisterhouding, nerveus bukkend bij de deur) ik ga niet . , . ’k ga niet . . . ’k ga niet. . . (gebel. de oude man naar het raam, licht het gordijn op. kijkt naar buiten opgewonden) Een heele troep . . . een heele zooi ... die rooie flodder van hiernaast ook . . , daar komt ze aan op klompen. . . ’n lolletje. . . ’n relletje. . . om de ouwe smous te treiteren , . . daar moeten ze allemaal aan meedoen, hoor ze lachen ... ze roepen . . . ’k zal ze „volken” . . . (Iaat gordijn vallen, stapt naar de deur, woedend) Zulk tuig . . . zulk rapalje . . . wat hebben ze met me te maken? (rukt ineens de deur open. schreeuwend met schorre stem) wat moeten jullie? wat willen jullie van me? Nee, ik verkoop niks . . . geen knoopen . . . geen veters . . . geen petten . . . geen band. . . ’k vier feest . . . ’k vier feest . . . en jullie komt alleen om me te treiteren . . .