Seideravond

kleinzoon van Rebbe Jossef van vaderszijde, een achterkleinzoon van Rebbe Akiba Rabbinowitsch van moederszijde . . . een kleinzoon van een geleerde .. . een achterkleinzoon van een martelaar . . . en weggejaagd van het seminarium als een misdadiger. versmeten en vergooid als een rotte appel . . . (smartelijk het voorhoofd met de hand omklemmend I Nooit . . . nooit . . . nooit zal ik dat begrijpen . . . zoo n vroom kind als hij was. zoo n vroom jongetje . . . hij kende den heelen Thora uit Zn hoofd, toen hij dertien ja ar was, toen hij bar-mitswe werd ... en letterlijk smeek en en bidden deed hij. om te mogen vasten op Joum Kippoer. . . weet je We! hoe hij kon staan kijken, als we in de loofhut zaten en de Sjammes die kwam rond met den gelen cederappel ... on met de beekwilgen . . . en met de palmtakken . . . hoe hij hem tegemoet liep, hoe hij hem den trommel uit de handen rukte, en snoof, snoof aan den appel. ..Ze ruiken naar Palestina", riep hij. toen hij acht of tien jaar oud was. En den winter daarna, als de cederappels verschrompeld waren dan had hij de zijne nog. Ze kregen er elk een, Joscf kreeg er een en hij kreeg er een. Dan was die van Joscf weg, die was allang weg, Joscf had geen nagedachte . . . Joscf kreeg op school om de veertien dagen een pak ransel. Maar Daniël, die zat zoo n heelen Sjabbesmiddag te spelen met zoo n ding . . . en te vertellen in zich zeil . . . uren kon hij zitten kijken op de prentjes in zijn Hagodo . . . van de Roode Zee, en van de tien plagen ... en van den onnoozele, die niets te vragen had. De Hagodo bad hij gekregen van oude Rebbe Itzik. Rebbe Itzik had altijd plezier in dien jongen, die wou hem zelf klaar maken voor Rabbijn, maar de jongen wou Ivoren. die wou