Vier jaargetijden

bah, en bah, en bah! Je bent zeker gek, hè? Je hoeft zeker helemaal niet te weten, wat ze bedoelen? En 'meerderen', nu... dat zou dan toch eerst nog eens moeten blijken! En 'bevelen'. Als je het woord maar hoort of ziet heb je al zin om nu net precies andersom te doen. Maar een ander praatje: zou jij nu bijvoorbeeld 'het gevolg' willen wezen van een koning of een koningin? Ben je helemaal? Neen hoor, geen van tweeën. Het 'gevolg'. Als een hondje zeker. En zie je, het is niet dat je je niet opofferen wilt -, juist wel, juist graag, want wat ben je niet vaak jaloers op mensen in boeken, die zich mogen opofferen voor edele wezens, voor onschuldig gevangenen, onrechtvaardig beschuldigden, die op hen bouwden en op hen vertrouwden en daardoor alleen het uithielden in de onderaardse donkere kelders, in de vochtige gewelven. Mazir dat ..zal je dan toch zeker zelf moeten weten. Was nu dit alles, dat ze liggend op de rug, hier overdenkt, in het gras, in de zon, in de stilte... was het een gewone vertelling, dan moest er nu een hoofdstuk eindigen, of er volgden stippels, of er kwam een ster... want tot hier toe is alles rustig en prettig en gewoon. Ze zitten gezellig en praten eendrachtig en Moeder moest lachen zo druk als ze het hadden, toen ze daarnet door de kamer kwam om 'mannetje Platneus' zijn cent te geven. Maar nu is het beslissend woord gesproken, nu heeft ze het gevraagd: 'Worden jullie eigenlijk ook opgesteld?' En ze gaan snuffelen in het krantje en al gauw zien ze het staan: 'De leerlingen van de Franse School zul-

62