Vier jaargetijden

'geen oud moedertje aan haar spinnewiel bleef'. En zij alleen loopt hier en gaat al verder af van het feest, omdat zij alleen er niet bij verkoos te wezen. En nu weet ze dan ook, en weet voor het eerst van haar leven, dat het mogelijk is. Je zo iets niet alleen voor te nemen, het in jezelf te beramen, het op te bouwen en te bekijken binnen in je, maar het ook wezenlijk uit te voeren en te doen.

O, je zoudt soms je hele leven wel anders willen hebben, je haakt naar zoveel, al weet je niet naar wat, en allerlei dingen trekken, al weet je niet waarheen, toch ga je alle dagen naar school, je doet wat de meesters willen, en thuis doe je wat Vader en Moeder willen, je zit na schooltijd met je breikous aan het raam. Maar vandaag is ze door al die willen heengebroken en dat kan ze maar niet vergeten, dat slaat door haar heen als een tweede hart.

Het stond toch gedrukt in de krant! En een hele commissie was er voor bij elkaar gekomen en heeft het vastgesteld en het is in het programma opgenomen, het werd een deel van het 'Officiële Feestprogram'. 'De kinderen van de hoogste klassen dèr lagere scholen zullen op het bordes van het Raadhuis worden opgesteld.' En nu zijn ze daar zeker mee bezig, en honderden mensen bewegen zich op het Raadhuisplein om het te zien, in een wemelen en woelen van driekleur en oranje, en het muziekkorps blaast om de tijd te korten, want het wordt altijd later dan je denkt... en zij gaat hier, en is al haast bij de Meer. Dat is die allermooiste plek, waar de stroom zich plot

49