zulke snoezige margrieten in de tuin... Heb je er niet op gelet, Kee?... En weet-je, wat ik doe...? Weet je 't?... ik borduur 'n boekomslag voor 'm... lichtblauw-met-lichtbruin, leuk, hoor... hij zal 'r wel blij mee zijn... 't Is voor z'n verjaardag, zeg Kee... Hij wordt al zéventien. .. zeg.'
Ze zei 't met uitjubelende trots... 'Hij wordt al zeventien ...' Ze vond Theo zo groot... zo flink, ... zo helemaal-alles ...
Ze hadden mekaar na die eerste keer, al héél gauw weer ontmoet... en 'r was tussen hen 'n schuchter, teer voelen gegroeid... dat was door dikwijls samenzijn in innigheid toegenomen... en nu meenden ze allebei niet buiten de ander te kunnen.
Van zijn kant was 't het nieuwe, het nooit gekende gevoel, zo geheel passend in z'n leeftijd, haar ridder te zijn, haar beschermer, trots om haar bewondering voor hém, die Nel en haar vriendinnetjes altijd als klein-kereltje behandelden. Juultje had gelijk, vond-ie, 'n jongen van haast-zeventien was geen jongetje meer, werd man...
Maar tóch, meer dan Juultje wist, hinderde hem z'n getwist met Nel, haar geringschattend spreken... haar smadelijk doen. En de jongens begonnen nu ook... Hij werd vervelend, zeien ze, met z'n Jodinnetje... Hij was, verweten ze 'm, 'n spelbreker. Ze hadden 't altijd leuk gehad, kenden mekaar allemaal al jaren... 'n echt-gezellige club. Als 'r roeitochtjes... picknickjes georganiseerd werden, had ieder z'n meisje... Theo was nu altijd alleen... of hij ging niet mee... Ja, ze hadden waarachtig liever, dat hij thuis bleef, maar dat wilde hij ook niet altijd... En hoe lang duurde dat nou al... hij leek wel mal... zeien ze. Ma vond altijd alles goed... maar Bert... Jezes, die was in de Paasvakantie ook al aan 't zagen gegaan... Nel... natuurlijk... zij had 'm opgestookt. .. Als ze maar niet dachten, dat hij Juultje erom zou opgeven...
Van haar was 't 'n eindeloze... tot ieder offer bereide dankbaarheid..., eerst omdat hij haar geholpen had, dan omdat hij, die alle meisjes leuk vonden, met haar blééf, haar gekozen had uit allen... omdat hij gezegd had, altijd te zullen blijven met haar, omdat hij voor
91