In de schaduw

de spiegel gestaan, jongejuffer.' Maar ze dacht erbij, 't oud gelaat glunder van trots... '... ze moest eris weten, hoe mooi of ze is.'

Juultje wipte weg... 'even ma dag-zeggen, Kee... je gaat wel vast naar beneden, hè?'

'n Ogenblik later kwamen ze de stoep af.

'Nou ga je eerst gezelligies met mij mee, he?' kwam Kee, knus... "k heb alleen even bij Scheffers 't kruije-niersboekie af-te-geven... en onderwijl ik dan naar de strijkvrouw ga, kan jij... nou?'

'Hè ja,' zei Juul, en ze stak haar arm door die van de oude vrouw... 'leuk, leuk... we hebben nog alle tijd...'

Ze had geen typisch-Joods gezichtje, Juultje, al zeiden de andere meisjes, minachtend, dat je 't héél goed zien kon. Ze was donker en haar neusje was iets, heel fijntjes, gebogen, doch ze had heel niet dat rijpe, volvormige, dat vaak Jodinnetjes op die leeftijd al kenmerkt. In haar witte jurk was ze tenger, helemaal nog kind, met smalle schoudertjes en uit lage kraag 'n bloot, slank halsje. Ze waren precies even lang, 't meisje en de oude vrouw, met 'r goed-verzorgd, gladgestreken haar en goedig-verge-noegd gezicht.

Kee was geen Jodin, zuiver-griffemeerd-geboren, zoals ze altijd verzekerde, maar ze had, eerst telkens-toevallig, later uit 'n daaruit ontstane gewoonte-sympathie, zo dikwijls, voor ze bij Juultjes familie was gekomen en gebleven, bij Joden gebakerd en geholpen, dat ze beweerde op 'r oude dag soms niet meer te weten, of ze Jood of Christen was. 't Kwam 'r ook niemendal op aan, verklaarde ze, op 'r resolute manier. Bij Juultjes moeder ook was ze als baker gekomen en 'r gebleven voor 't kind en 't huishouden, niet als meid. Ze stond erop, dat de mensen dit erkenden, al was op haar aandringen, toen de jongens 't huis uitgaand, duurder werden óók, de tweede meid weggedaan, 't Was immers niet nodig, had ze betoogd. .. je groeide maar dicht van dat luie zitten.

'Leuk weer,' prettigde Juultje, als ze uit stille zijstraat, waar ze woonden, de hoofdstraat inkwamen.

Groen- en bloemenvol waren daar de tuinen, en 't geurde er overal van late hyacinten en juni-rozen, door-

89