In de schaduw

jongenstred schuchter begeleid van Nelly's bescheiden stapgeluidjes, langs de openstaande deuren van de klassen aan weerszijden der brede marmergang, waar vreemd-doods in 't door de neergelaten grijslinnen gordijnen binnenzevende licht de verlaten bankenrijen stonden, dan door de statig-zware hoofddeur, die met 'n bom achter ze dichtviel en over 't ruime plein, waar de kastanjes in schraal vroeg-voorjaars middagzonnetje knop te zetten stonden, de straat op.

Nu Nelly nog altijd niets zei, met 'n stroef gezicht bleef naast hem lopen, vroeg Theo 't zelf maar, geërgerd om haar zwijgen, kort-korzel:

'Nou, wat had-je?' en met ongeduldig vingerknippen dadelijk erachter... 'Zeg 't nou, asjeblieft, maar ineens...'

'Je weet 't immers zelf wel,' zei 't zusje, koel-bedaard, 'ik heb er alléén niet eerder met je over gepraat, omdat... nou ja... jongens hebben altijd van die kuurtjes. .. maar 't moet nou maar 's uit wezen... zeg Thé,' opdriftte haar stem, 'ze plagen d'r mij mee, ze lachen me derom uit... Til Wessels heeft je gisteravond weer gezien met dat kind en je weèt, hoe Til is... vanmorgen in de klas zanikten ze allemaal weer... je hebt toch in zo lang niet met 'r gelopen... 'k dacht dat 't uit was.'

'Helemaal niet,' antwoordde Theo, z'n boeken aan lange riem speels klappend tegen z'n ene been... 'Juul is ziek geweest... ze is pas weer beter... Weet-je wat, Nel, zeg tegen Til Wessels, dat ze naar de pomp kan lopen en bemoei jij je asjeblieft met je eigen zaken.'

Hij dacht dat nu luchtig-weg, maar ferm-meteen gezegd en Nel er duchtig mee afgebluft te hebben en zegevierend zag hij haar aan.

Voor z'n zestien jaren was hij groot en stevig met in z'n fris blank-en-rood jongensgezicht zachte grijsblauwe ogen. 'n Gewone, pretentieloze schooljongen, met wat slordige pet achteloos achteruit-geschoven op z'n kort-blond haar, in strakke blouse en kniebroek, de stevige kousenbenen daar ferm stappend onderuit. Nelly geleek op 'm, maar haar nuffïg-mooi gezichtje was fijner en haar ogen van 'n koel, hard blauw onder scherper-gelijnde brauwen. Ze voelde zich veel ouder en wereld-

75