In de schaduw

gens, die lekker modderden in 't water van de bijten, verlangend mee te doen, maar niet durvend.

Bij de dijk-opgang ontmoetten ze hun moeders groenboer, die z'n kar moeizaam de steilte opduwde. Z'n gezicht was hoogrood en benepen van inspanning en z'n buik hield-ie vast tegen de kar-kruk gedrukt, om 't terugrollen te beletten. 'Hallo, jongens...,' riep-ie ze toe, 't hoofd half terzij... 'hellep eris... dan krij-jullie een lekkere renet.'

'We magge niet,' riepen de knapen terug, zich malligverlegen voelend... "t is ommers Sabbath.' Maar ze liepen belangstellend met de groenboer mee, die nu alleen z'n kar tegen de hoogte op bleef ploeteren, tot die na 'n laatste stevige mep boven op de dijk kwam te staan.

De kar dompend op z'n stutpaal, ging de groenboer nu even op de kruk zitten rusten, wiste z'n bezwete tronie met rooie zakdoek. En goedig, greep hij dan toch maar in 't tenen mandje met schrale, grauwe rimpel-renetjes, dat vóór-op de kar stond, gaf ze er ieder een, en reed dan meteen weer verderop. De jongens, na 'n 'dankie-boer' hapten er gretig in, maar een van de meisjes aarzelde.

'Eigelijk mag et niet,' kwam ze... 'wat op Sjabbes vervoerd is, mag je niet ete; vervoere, da's rijje, zie-jul-lie... wèl venavond, as de Sjabbes uit is... 't Staat in me boekie en vader zegt 't óók.

'In welk boekie?' vroeg 't zusje. Ze zou ook wel 't liefst in 'r appel gehapt hebben, maar als 't nou eenmaal in 'n boek stond.

'In dat dikke, bij vader op et rekkie, 't boekie van de zes-honderd-dertien gébods en vérbods...'

'Verbods is geen woord, verböje...' zei de oudste jongen, brabbelend met z'n mond vol appel.

'Zó... en as-ikke 't nou-is vertel an vader, van die appel...' dreigde 't meisje, ruzieïg.

'Dan krij-je van ons-allebei op je ziel,' beloofde de jongen. De andere bevestigde dat.

Krakelend zwierven ze verder door de grijze, morsige straten met hun zaterdagse volte van karren en voetgangers. 't Oudste zusje vertikte het, de op Sabbath vervoerde appel op te eten, 't jongste was, na enig aarzelen, begrijpend dat 't zusje na de dreigementen van de jongens

52