In de schaduw

'Noü,' voortpleitte Japie, hoop puttend uit z'n moeders zwijgen, 'nou moet-u 's éve rekene... hoeveel ure wij meer hebbe dan zullie... de héle zondag in 't school.'

'Jullie hebben je Sjabbes,' verweerde de moeder.

'Is ook wat,' smaalde hij, "s morreges sjoel... 's middags sjoel... 's avens sjoel... en je mag nèt niks... niet tolle... niet tekene... niet schepievare... gewoon niks... en met wie moet je spele, as-ze allemaal naar school ben'...'

'Ik kan 'r niks an doen, hoor!' onderbrak de moeder, zoekend naar argumenten, maar die niet vindend..., 'maar één ding blijft, zoas 't is... jullie gaat naar 't school... 'k mag 't niet lijën... dat verzuime om niks...'

Bram, kleine nijdas van 'n jaar of tien, stootte z'n broertje aan... 'Nou... en dan gane wij lekker de beest spele... hè Jaap,' stookte-die 'en we make ze allemaal an de gang...'

'Pas op, as-ik klachte krijg,' dreigde de moeder... Geert, die nu met de Franse slag had afgedweild, ging naar de kast, nam er een dekservetje uit, bordjes, brood, boter. Vlug dekte ze de halve tafel.

'Snij-je eve, Geert?' vroeg de moeder... "k Heb 't weer zo beet vedaag. Komt secuur van al die nattigheid.'

'Hê-je altijd,' bevestigde de meid deskundig... "k Heb-'t selluf ook lelijk te pakke imme neus.'

'Ka-je wel hore, zèg!' spotte Japie. Bram's opstokerij had 'm in enen in 'n betere stemming gebracht. Dat ze strakkies de beest zouën spelen... stond vast. Japie was overtuigd van hun goed-recht in deze en dat de ouwe Rebbe de onschuldige-dupe zou zijn, zag-ie helemaal over 't hoofd. Anders geen kwaad kereltje, maar nu zo innig doordrongen van de mening, dat ze werden verongelijkt. .. dat ze achterstonden bij andere jongens van 't school, dat 't zich daarover wreken op eigen handje en op eigen manier 'm volkomen geoorloofd toescheen.

'Ik waarschuw jullie,' kwam de moeder, strenger dan tevoren, voelend, dat 't plotse staken van 't gesmeek om vrij-van-school niets goeds beduidde... 'ik waarschuw jullie as-je tekeer gaat. Vader zal 't wete...'

Bram, met z'n rug naar de moeder bij de tafel staand,

12