Hedendaags fetisjisme

hopend’ allerminst ‘onzuiver’ en alleen maar toevalligerwijze ongebruikelijk is.

Gelijk gezegd is de aangetoonde verwarring het resultaat van het eeuwenlange wildweg grasduinen van puristen van het slag van Vaugelas, der inwerkingen van nationalisme, aristo-cratisme, klerikalisme, terwijl de ene groep zich evenveel om het doen van de andere bekommerde als in een ‘welgeordende Staat’ de verschillende departementen om eikaars bemoeiingen. En niet alleen deze taal, maar elke taal is op die manier ontstaan, want altijd dezelfde dingen hebben zich laten gelden in de taalvorming, en in de taalexaltatie — reeds de joden noemden hun taal ‘Losjoun Hakoudesj’ —voorzover de menselijke heugenis reikt.

En te denken, dat er mensen zijn, die staande houden dat men Grieks moet kennen, om ‘de Griekse psyche te kunnen benaderen’, die op diepzinnige wijze verband leggen tussen Volksaard en Taal. Inderdaad, inderdaad! De Taal is gans het Volk. Geen logica, geen verband, geen continuïteit, noch ‘analogie’ noch ‘raisonnement’, en als criterium, het enig zedelijk criterium van de Kudde: le bon usage!

Toch kan men dagelijks hooggeleerden voor een ‘élitepubliek’ in officiële gehoorzalen deze soort fraaiigheden horen verkondigen. Het is trouwens eenvoudig genoeg. Juist uit het duistere, tegenstrijdige en onsamenhangende laat zich immers alles bew'ijzen, zo uit de bijbel, zo uit de taal. Men pikt nu een paar willekeurige woorden en zegswijzen uit en het verband tussen ‘la France d’aujourd’hui’ en de Franse taal is onweerlegbaar aangetoond. Waarom niet? In het Hollands is ‘leven’ synoniem met ‘geraas’, welk een geboren herriemaker is de Hollander, geen leven (vie) zonder geraas (bruit). Voorts legt de Hollander een bedenkelijke belangstelling voor het geslachtsleven aan de dag: allerlei algemene woorden past hij uitsluitend daarop toe: ontuchtig, onzedelijk, onvoegzaam. Pervers en obsceen hebben in het Engels beide een ruimer betekenis, maar de Hollander weet w^Teer van niets dan erotiek. Landgenoten, die hierover verontwaardigd mochten zijn, kunnen zich troosten, dat men zonder de geringste moeite ook het tegendeel uit de taal bewijzen kan. Precies als in de antropo-sociologie.

129