Verdediging van het Westen

voorbij gegaan!”. Als haat-uitstorting is zoiets niet onverdienstc-lijk. Doch ieder spoor van bewijs ontbreekt.

£r zijn dus nog steeds beschavingen die naast elkaar leven, elkaar beïnvloeden en doordringen en die toch tot op heden nog steeds allen een bijzonder karakter behouden hebben. Staat het nu vast dat één dier beschavingen, de Westerse die op het ogenblik nog de sterkste politiek-economische macht op aarde is, bezig is onder te gaan?

Dat ze bedreigd wordt, staat vast. Ieder weet wat de Japanners zich ten doel gesteld hebben. Dat hier een doodsvijand van het Westen in actie is, begint men langzamerhand ook in deze gebieden te begrijpen.

Veel minder aandacht schenkt men aan den anderen vijand die aan onze poorten staat, aan de Russen, die men gewoonlijk ook voor Westerlingen houdt, vergetend dat eigenlijk ten Oosten van de Elbe, zoal niet ten Oosten van de Rijn, de Westerse beschaving ophoudt, en dat de volken die Noord-Duitsland bewonen altijd nog maar oppervlakkig verwesterd waren, al zijn ze op den duur zo aan Europa vastgehecht dat men ze tot het Westen moet rekenen.

Doch behalve door Japanners en Russen van buiten af — de andere groepen zijn nog slechts machten in wording, geen actuele machten — wordt onze beschaving van binnen uit bedreigd door fascisme en racisme, (op het ogenblik bondgenoten van Japan), door het communisme (bondgenoten van Rusland), of om deze drie uiteenlopende gevaren onder één noemer te brengen, door hordenbewegingen. Ze wordt ook bedreigd door het gebrek aan energie der groepen die geroepen waren de leiding te nemen, en der staten die de kern van het Westen vormen. De gevaren zijn groot, maar het pleit is nog geenszins beslecht.

Als wc de dccadentic-verschijnselen die Labriola opsomt, nagaan, dan zien wc dat ze in de ergste mate optreden in de gebieden die aan de rand der Westerse beschaving liggen (Italië, Duitsland) of buiten die beschaving (Rusland) doch dat ze slechts van geringe betekenis zijn in die landen, die volgens Labriola de essentie van het Westen zijn (Engcland-Amerika), Fascisme en bolsjewisme hebben nergens minder om het lijf dan in Engeland. Het Franse fascisme betekent evenmin iets, al menen mensen die reactie of conservatisme niet van fascisme weten te onderscheiden, dat er een Frans fascisme zou zijn. Zo is ook het Franse bolsjewisme voor het overgrote deel slechts een verkeerd begrepen (en verkeerd geleide)

37