Verdediging van het Westen

blanken alle beschavingen in Afrika, Azië, Amerika en Australië grondig vernietigd, zodat er thans nog maar één beschaving over is, de blanke, Westerse, die men naar de meest typische dragers ervan, de Angelsaksische zou kunnen noemen. Het type heeft succes gehad, en andere rassen en volken, voor zover ze niet ondergegaan zijn, hebben het overgenomen — Russen, Japanners, Chinezen, Turken, Hindoes, alles is verwesterd of bezig te verwesteren. Er is nog slechts één beschaving. Als die ondergaat is er niets meer om haar te vervangen. En ze Is bezig onder te gaan — het einde is onvermijdelijk.

Maar wat is een beschaving? Die vraag kan alleen beantwoord worden als men in de maatschappij-wetenschappen even relativistisch leert denken als in de natuurwetenschappen en afstand doet van de opvatting dat er slechts èèn geschiedenis is. Tot dit gezochte „monisme” is men gekomen omdat men overal economie, moraal, politiek, religie, cultuur, ontmoet. Zo kan men altijd alles met deze factoren samenstellen en verklaren. Vandaar de populariteit van het historisch materialisme, want er is overal economie, omdat er overal leven is. Het leven verklaren door de economie, is het leven verklaren door het leven. Het kan echter ook betekenen, dat we een beschaving verklaren door de motieven die haar beheersen, en dan is het historisch materialisme alleen bruikbaar in het „kapitalisme” d.w.z. in de Westerse beschaving die in het midden van de 16e eeuw geboren werd en die in 1914 onderging. Een beschaving die economistisch is, kan men economisch verklaren, tenminste tot op zekere hoogte, want alle andere factoren werken eveneens. Men kan alleen zeggen dat er een overheersing van bepaalde motieven is, en die is voor iedere beschaving anders, zodat er uiteindelijk een steeds andere dosage van factoren is. In de Europese middeleeuwen was b.v. religie-theologie-kerk het hoofdmotief. Zo zijn er o.m. magische, religieuse, filosofische, ethische, politieke en economische beschavingen en maatschappijen. In de Europese wereld van de 16c tot de 20e eeuw is religie, ethiek etc. aanwezig, maar alles is economistisch gekleurd.

Doch al is er economie in de Arabische maatschappij van de grote veroveringen, die zich van Java tot de Congo uitstrekken, die veroveringen zijn niet „economisch” te verklaren.

Evenmin verklaart het „ras” iets. De rassen zijn verschillend, maar er is geen ongelijkheid in begaafdheid. Er Is slechts ongelijkheid in milieu, d.w.z. in het totaal van kansen, die een bepaald ras door klimaat, bodem, natuurlijke en menselijke omgeving geboden worden. Welk een onzin om b.v. de Noordelijke rassen voor bijzonder begaafd, ja voor het enige beschaving verwekkende ras te willen

30