Verdediging van het Westen

groot gedeelte bestond uit groepen die slechts door de al te grote gulzigheid der nazis verhinderd worden aan een gematigd nazisme hun medewerking te verlenen, en dat dus, nu het directe nazi-ge-vaar verdwenen is, al die groepen weer gereed staan, en voor een groot gedeelte al weer actief bezig zijn, de strijd tegen de "Westerse geest voort te zetten.

De monopolie-begeerten van het nazisme, waardoor alleen Duitsland, en in Duitsland alleen de kern van de Nazi-partij, prijs en premie zou kunnen verwerven, hebben nationalisten, die medezeggenschap voor hun eigen natie begeerden, plutocraten, die geen kans zagen binnen de Nazi-plutocratie een plaats te krijgen, militaristen, die zelf wilden bevelen en niet door een nazi-korporaal gecommandeerd worden, kerken die gaarne de overheid wilden gehoorzamen, of een concordaat wilden sluiten, maar dan ook verwachtten hun eigen werkgelegenheid door die overheid te zien aangewezen, hun concordaat geëerbiedigd te zien, vijanden der verlichting die voor hun eigen stokpaardjes, theorietjes, filosofietjes, sympathie verwacht hadden, en die merkten dat hun liefhebberijen bij de algemene gelijkschakeling zouden moeten verdwijnen — de monopolie-begeerten van het nazisme hebben al die kwart- en half-en bijna-nazis, in de illegaliteit gedrongen en zo een partij van het „verzet” gesmeed, die slechts een monsterverbond was, waarvan de verbondenen, als d^druk van buiten ophield, weer vijanden zouden moeten worden. Het pleit niet voor de illegaliteit dat ze deze eenvoudige feiten in het algemeen uit het oog heeft verloren, en een illusionisme en een fraseologie heeft ontwikkeld, die haar weerloos en waardeloos moesten maken, zodra de gemeenschappelijke vijand verdwenen was en de opbouw van het Westen moest beginnen.

Natuurlijk was samenwerking in die dagen nodig, en bij samenwerking, zeker als het een samenwerking is waarbij alle levens altijd op het spel staan, behoort onderlinge goede trouw, wederzijdse offervaardigheid en waardering voor alle flinke werkers. Maar er behoort ook denkklaarheid, onderscheidingsvermogen en geestelijke zindelijkheid bij. En als men „gesprekken” wil voeren (waar alles vóór is) dan moeten ze in die geest gevoerd worden, zodat men precies weet wat men aan elkaar heeft, en een nieuw samengaan ook werkelijk een samengaan en niet een samendwalen in de gevoels-mist is. En ook als men samengaat, wat heel best mogelijk is, ook al is men het alleen eens over al die zakelijke aangelegenheden die nu eenmaal geregeld moeten worden, willen wij eten en gekleed gaan en wonen, dan moet men toch heel nauwkeurig weten waar de overeenstemming eindigt.