De koopbrief

Ze kon wachten: de jaren, die volgden, bewezen het. Wachten en worstelen kon ze, ronde op ronde, zonder haat, maar zonder wijken.

De ouderlijke plicht schreef haar vader en moeder voor, aan jonge mensen alle hindernissen in de weg te leggen, die hun door conventie en wantrouwen maar bij mogelijkheid konden worden ingegeven. Op zichzelf was het een jongen al verboden, van een meisje te houden, zo lang hij nog geen gezin kon stichten. Een gezin stichten betekende: alle garanties bieden, dat de materiële omstandigheden minstens zouden blijven zoals ze waren, tot het eind van hun beider leven, ziekte, tegenspoed en gezinsuitbreiding ten spijt. Joseph kon geen enkele garantie bieden en zou het nooit kunnen, - behalve die éne: dat hij van Dina hield, en dat was juist het enige, dat meer dan iets anders hun wantrouwen levendig hield; wat kon er niet gebeuren, als twee verliefde mensen alleen en zonder toezicht elkaar ontmoetten! De vader was ten prooi aan schrikbeelden, die hem door nooit uitgeleefde hartstochten voor de ogen getoverd werden, en die beelden projecteerde hij op zijn dochter. De moeder, onbewust hongerend naar een romantiek, die haarzelf onthouden was, trachtte Dina’s vertrouwen te krijgen en bekentenissen uit te lokken. Zonder heftigheid, zonder angst schoof ze beide op zij: de uitgesproken en onuitgesproken beschuldigingen van haar vader, de benauwende intimiteit van 54