De koopbrief

om de muur te doorbreken. En door de niet-aflatende trouw, waarmee hij zijn afspraak hield.

De mus op de binnenplaats weet niet, hoe de gevangene naar hem uitkijkt: hij komt, en komt terug, in een onpersoonlijke trouw. Zo wist Joseph niet, hoe Dina van hem droomde, dag en nacht: de dwaze, onwerkelijke dromen van een meisje, dat de natuur bijna onhoorbaar bij zich aan voelt kloppen en niet weet, wie daar klopt en waarom. Haar verbeelding riep wazige prenten op, die haar zoet en ontastbaar omgaven als ze alleen was. Soms trouwde hij met een vrouw, fors en blozend en vrolijk, altijd anders dan zij was, en ze was diep-bedroefd en wachtte. Wachtte op wat? Als een zondig geheim wist ze, dat die vrolijke vrouw moest sterven, - op de één of andere manier sterven, - ziek worden en zo bleek en mager zijn als zij dan sterven, - en dan wist hij opeens, dat Dina altijd gewacht had, en dan, - het werd onduidelijk en lieflijk beklemmend om haar heen, als het zo ver was gekomen. - Soms werd zijzelf ziek en hij vond haar en raakte haar aan, - of nee: hij was al dokter en hij wilde haar genezen, - nee: beter was het, dat hij haar aanraakte, alleen maar omdat hij haar niet wilde verliezen, en niet omdat hij dokter was, - en zijn kracht doorstroomde haar en ze stond op, - en dan werd alles weer onduidelijk.

De dromen verlieten haar in zijn bijzijn. Haar stille stem zei de dingen, die ze hem wilde doen weten

37