Van twee Joodsche vragertjes

72

״Vader, zegt u nou, waarom het sjowoengous is,” zei Eva.

״Omdat het weer jarig is, dat God ons de touro heeft gegeven. We zijn zoo blij met de touro.” ״Waarom eigenlijk, Vader? Omdat er zoo’n mooie geschiedenis in staat?”

״Nee, niet om de geschiedenis. Je hebt toch wel van de tien geboden gehoord? Daarom.” ״Omdat we allemaal dingen niet mogen ?” vroeg Eva verbaasd.

״Ja. Want eerst wisten de menschen niet, wat ze wel en niet moesten doen, om goede menschen te zijn. En toen ze de tien geboden van God hadden gekregen, wisten ze, hoe ze goed konden worden.” Eva knikte. Ze begreep het.

״En toen de Joden nog in ons eigen land woonden, was sjowoengous juist in den mooisten tijd van ’t jaar. Dan was het koren rijp, en de vruchten, en dan bloeiden de bloemen, en alles was zoo mooi. En dan versierden de menschen alles met bloemen en maakten een feest, — een feest om de touro en een feest om het koren en de vruchten.” Eva wou wel, dat zij toen bestaan had.

״Van Pesach tot sjowoengous tellen de men-