Van twee Joodsche vragertjes

71

krijgen we nog de tusschendagen en de twee laatste dagen.”

״Ja.... nacht.... moeder.”

Moeder ging op de teenen weg.

Want Eva sliep al.

18. SJOWOENGOUS.

״Daar! Voor u!”

Met haar schooltasch in de eene hand, en haar andere hand achter haar rug was Eva de kamer binnengekomen. En nu ze eenmaal binnen was, haalde ze die hand te voorschijn en legde op tafel, wat erin zat.

״Voor u. Heb ik geplukt op dat veld dicht bij school. Omdat het morgen sjowoengous is.”

״Wat mooi!” zei Moeder, en ze nam het bosje madeliefjes en boterbloemen en klaver in haar hand. ״Dank je wel, hoor!”

Eva nam zelf een vaasje van den schoorsteen en zette er de bloemetjes in.

״Echte *sjowoengous-bloemen,” zei Moeder.

Een poosje later kwam Vader ook al thuis met bloemen. Die had hij gekocht.