Van twee Joodsche vragertjes

70

״Het volgende jaar.”

Eva vond het eigenlijk wel prettig, dat zij het doen mocht, vanavond en morgenavond.

En ze zei flink hardop, met de vertaling erbij, ״ma nisjtanno.”

Toen ging Vader verder. Eva kon het best bij-wijzen in haar hagodo. Maar Jaap niet. Jaap ging ook wat eerder naar bed dan Eva. Maar eerst mocht hij nog een klein, klein slokje wijn nemen.

Eva wist wel, wat Vader allemaal voorlas: de geschiedenis van Pesach. Dat kon ze aan de plaatjes zien. En nog meer: van hoe je Seideravond moet vieren, en wat vroeger de knappe Joodsche mannen ervan vertelden.

En ze proefde mee van alles wat er op de Seiderschotel stond; maar van de garouses het meest.

״Hoe vond je 't vanavond?” vroeg Moeder, toen ze Eva instopte.

״Ik wou— ik wou, dat het altijd Seideravond

was  Nee, niet altijd— dan kon ik er niet

naar verlangen.”

״Nu: morgen is 't weer Seideravond. En dan