Van twee Joodsche vragertjes

48

Nou! Wat was dat nu voor een vraag!

״Weet je wat?” zei de Juffrouw, ״je moest eens bij je buurvrouw beginnen.”

״Ja,” zei Marietje, ״zij mag drie hebben.”

״Vind je haar zóó aardig?"

״Nou!" zei Marietje.

Eva keek in ’t open zakje. En toen schrok ze. Want het waren koekjes. En die mocht ze niet hebben.

״Nee,” schudde Eva met een kleur.

״Lust je niet?” vroeg de Juffrouw.

״Ja,” knikte ze.

״Waarom neem je er dan geen?”

״Ik mag niet.”

De Juffrouw begreep het niet goed.

״Je mag gerust,” zei de Juffrouw. ״Marietje zei nog wel, dat je drie mocht nemen.”

״Nee,” schudde Eva. En toen, met een heel zacht stemmetje:

״Het zijn geen Joodsche koekjes."

Toen begreep de Juffrouw het.

״Wat jammer voor je,” zei ze.

Marietje vond het ook erg jammer.

״Hindert niks,” zei Eva.