Van twee Joodsche vragertjes

44

״Hè, Vader, ik wou óók zoo graag vasten." ״Nee, meid, dat mag je pas, als je grooter bent”

״Hè, waarom nu nog niet?”

״Omdat je eerst nog een eindje moet groeien. Als je zoo’n groote, stevige meid van 9 jaarbent, mag je al een halven dag vasten, en als je héél groot bent, 12 jaar, dan mag je net zoo lang vasten als Moeder en ik.”

״Ik wou, dat Onze Lieve Heer me nu al zoo groot maakte, dat ik kon vasten.”

״Wat ben je nü dom,” zei Vader. ״God zal je zeker wel laten groeien, — zooals Hij je tot nu toe ook al heeft laten groeien, en zooals Hij je heele lijfje heeft gemaakt en heeft laten groot worden en gezond heeft laten blijven. — Je kent toch wei ”?אשר יצר

״Ja,” zei Eva. ״Dat ken ik allang:

את־האדם בחכמה וברא בו נל!כים נל₎בים

T ; TT T:T: TTT׳ ־    :    ל'

חלולים חלולים• גלוי ויךוע ל?ני כסא כבורף שאם יפקח אחד מהם או י^תם אחד סלזם