Van twee Joodsche vragertjes

39

een beeld God is! Zoo’n beeld heb je toch zelf gemaakt!”

״Ja, dat is ook dom. Maar ze hadden veel knappe dingen geleerd en knappe boeken geschreven, en daarom dachten ze, dat ze veel knapper waren dan de Joden, en dat de Joden maar alles moesten doen, wat zij wilden. En weet je, wat de Joden voor ze moesten doen? Ze moesten net doen, of ze óók Grieken waren: ze moesten in den tempel, den Joodschen tempel, offers brengen. Maar offers, die Joden nooit mogen brengen, omdat het dieren waren, die Joden nooit mogen eten. En die moesten ze brengen voor die beelden, die góden. Want die hadden die vre emde menschen in den tempel van God gezet....

Ja, — toen waren er wel heel veel Joden, die bang werden. Die durfden niet te zeggen: ״ ״Ik wil niet doen, wat God verboden heeft.” ” En die deden maar mee, en gingen ook denken, dat die beelden God waren. Dat was heel erg Maar één man was er, een oude man, Mattisjohoe, en die dacht: ״ ״Moeten wij zóó maar doen, wat die vreemde menschen zeggen? Moeten we niet veel eerder doen, wat God ons gezegd heeft?” ” En hij