Van twee Joodsche vragertjes

33

En Vader, Moeder en Eva gingen met z’n drieën om het tafeltje zitten, en wachtten.

Wat sliep Jacob lekker rustig. Net of hij heelemaal niet van plan was om wakker te worden.

Maar kijk: daar bewoog zijn handje al, dat boven op de deken lag. En daar.... ״Hè!” zuchtte Jaap. Hij had zoo heer-lijk geslapen, en als je slaapt voel je heelemaal niet, dat je zoo’n keel-pijn hebt.

Daar zag hij Vader en Moeder en Eva zitten. En daar zag hij ook het tafeltje met de twee me-

nourous.

״Channoeko,” lachte hij.

Toen stak Vader van beide menourous dat aparte lichtje aan, dat niet bij het rijtje van acht hoorde.

״Dat zijn onze knechtjes, die twee,” zei Vader. ^Die moeten ons helpen, om de andere lichtjes