Van twee Joodsche vragertjes

22

omdat het Sjabbos is, en tóch hebben we nog meer dan we noodig hebben. Daar heeft God voor gezorgd.” ” En dan zijn we blij omdat het Sjabbos is, en omdat God zoo voor ons zorgt.”

״Maar God hééft toch eigenlijk niet voor dat brood gezorgd,” zei Eva. ״Want de bakker heeft het gebracht en Moeder heeft het gekocht en Moe-der maakt er boterhammen van.”

״Met stroop, hè Moeder ?”zei Jaap. ״Boterhammen met stroop, — fijn!"

״Ik weet wat,” zei Vader.” ״Als het straks donker is, en we mogen nog geen licht opsteken, dan ga ik de geschiedenis van die boterhammen vertellen. En dan zal Eva zien, dat God wèl voor dat brood heeft gezorgd.”

״Vertellen!” zei Jaap.

En nu was het al donker. En nu ging Vader vertellen.

Eva en Jacob zaten elk aan een kant van Moeder. Zoo kon je het best naar Vader kijken, terwijl hij vertelde.

״Is 't echt gebeurd ?” vroeg Jaap, vóór Vader begon.

״Ja, vent,” zei Moeder, ״^,t is echt gebeurd. En ’t gebeurt telkens en telkens opnieuw."