Van twee Joodsche vragertjes

21

Daar kwam Moeder’s gezicht om ’t hoekje kijken.

״Eva, — naar sjoel! ’t Is sjabbos vandaag.”

״Dat wist ik al dadelijk toen ik wakker werd,” zei Eva.

״Ik ook,” knikte Jaap, ״en nou weet ik het alweer, want u hebt zoo’n echt sjabbos-gezicht!”

6. IN T DONKER.

Sjabbos was al haast voorbij. En wat een prettige sjabbos was het geweest! ’sMorgens, toen Vader thuis was gekomen uit sjoel, had Vader kiddoesj gezegd, ’s Middags hoefde dat niet meer, maar er lagen s middags wel weer twee brooden op Vaders bord.

״Waarom hebt U eigenlijk niet genoeg aan één brood?” had Eva gevraagd.

״Ik zou wel genoeg hebben aan één brood,” zei Vader. ״Maar God maakt altijd, dat we nog een beetje meer van alles krijgen dan wat we precies noodig hebben. En nu leggen we op Vrijdagavond en op Sjabbos twéé brooden neer, — twéé: meer dan we noodig hebben. En dan denken we: ״ ״Kijk, nu kan Vader niet eens geld verdienen vandaag,